سرنوشت نامه‌هايي كه به ضريح امام رضا(ع) مي‌رسند

به گزارش ماه نيوز ، اين روزنامه جام جم وي نوشت: “كاغذ سفيد نامه با خطوط توسط پيام ها پر شده است ؛ نامه هايي را كه به هم چسبيده اند زنده كنيد و تبديل به كلمات شويد. كلماتي كه گفته مي شود عبارتند از:” آقاي جان ، سلام! “” اي غريبه هاي من ، مشكل! “كاغذ سفيد نامه پر از يادگاري است و به نامهاي سلوا ، مهدي ، پريسا ، رعنا ، مرضيه ، احسان ، مژگان و مهرداد جان مي بخشد ؛ همان سند ، كه به اعداد ، ماه ها ، روزها زنده مي كند ، سالها ، زمستانهاي سرد ، تابستانهاي گرم ، خيابانهاي شلوغ ، شهرهاي دور. ظروف “باجي سبز” دهكده پخت و پز شهر هريس ، تحصيل نكرده بودند ، باجي هاي سبز خود نامه را ننوشتند ، كلمات خود را يكي يكي گفت ، و دختر كنار او ، فريبا ، براي او نامه نوشت: “آقاي جان سلام من واقعاً سفر شما را مي خواهم. من معبد را به طور مداوم از تلويزيون تماشا مي كنم. آقاي جان ، سفر خود را با من به اشتراك بگذاريد! “از من نيز س Askال كنيد تا زندگي من در دنيا باشد ، تا دستم به حرم برسد.” يك روستايي نامه اي از باجي سبز را به مشهد آورد و آن را در قلب معبد انداخت. اين نامه اكنون در ميان هزاران هزار نامه ديگر ، خطاب به يكي وجود دارد. شري امام رضا (ع) ، امام رئوف ، پادشاه خوراس.

سلام از راه دور

در مشهد ، همه راه ها به گنبد طلايي ، به معبد عظيم ، به حياط تميز ، به كبوتي كه فكر پريدن ندارد منتهي مي شود. در مشهد ، بسياري هنوز هم روز خود را با “سلام” آغاز مي كنند ، رو به گنبدي كه ممكن است اكنون در ساختمانهاي زشت و زشتي كه در اطراف معبد جوانه زده اند ، گم شود ، اما جاي آن در قلب دوستداران آن است ، مردم اين نشانه را مي بينند . . آنها به معبد مي روند و از آقا اجازه مي گيرند تا روز خود را شروع كنند.

اين سلام ها غالباً از راه دور مي آيند ، سلام و احوالپرسي مي آيند و روي كاغذ مي نشينند ، از تهران ، اصفهان ، اهواز ، زهدان ، اردبيل و صدها شهر ديگر كشورمان ، حتي از عراق ، پاكستان و سوريه. اين داستان هايي است كه همراه با بقيه نذورات يكي يكي در قلب معبد قرار مي گيرد. نامه هايي پر از نشانه ، پر از كلمات ، كوتاه يا كوتاه ، نتيجه اي خواندني از ارادت مردم به امام هشتم ، عبادي كه سن نمي شناسد و زن و شوهر نيست. در ابتداي گزارش ، برخي مانند ليلا باجي ، در سن 65 سالگي ، نامه اي به امام رضا (ع) مي نويسند كه وي حتي نمي داند چگونه بنويسد. آنها آن را نمي خواندند و دستانشان را دراز مي كردند. چه كسي بايد: “سلام ، آقا خوب من ، من اولين بار كه شما را ملاقات كردم يادم نيست ، اما آخرين باري را كه با پدرم به ديدن شما آمدم به ياد مي آورم. او آن را روي بازوي خود گذاشت و كبوتر حامل ما را برد ما مي توانيم به او غذا دهيم. “” ما هفته گذشته به ملاقات شما آمديم ، اما من نمي دانم پدرم با شما است يا نه. اوه ، پدر من براي دفاع از معبد عمه شما رفت. حالا كه من اين نامه را مي نويسم ، پدر من به شهادت رسيده است. “، او يك شهيد جاويد است … ارباب من ، برادرم و من و آبجو زينب خداحافظي از جهان. من مي دانم كه روزي پدرم برمي گردد اما شايد او با قد من برنگردد نمي بينم. اما برگرد ، من خوشحالم. من خوشحالم ، مانند عمه تو جان رقيه ، دختر شهيد ، اين بار كه به احترام تو آمدم احساس كردم كه دستت را روي پيشاني ات احساس كردم ، من ويژه تو هستم مهمان “كوچولوي شما ، فاطمه بلباسي”.

نامه اي كه ممكن است خوانده باشيد فرقي نمي كند نامه ديگري خطاب به امام حسن باشد؟! طي 1200 سال گذشته چند نامه نوشته شده است كه اين عشق در قلب اين كشور مبارك وجود دارد؟! درست مثل اين نامه ، چند درخواست و نسخه خطي ، كه زير نور سبز معبد پاشيده شده اند ، با هدف باز كردن ، به زمين خورده و خوانده شده اند؟ اين نامه ها دقيقاً مانند بقيه نامه هاست كه هر يك از آنها نشانه ارادت به هزاران نفري است كه گلوله هايي در قلب خود دارند ، مطمئناً شخصي سخنان آنها را مي خواند و به قلب آنها گوش مي دهد.

داستان ارتباط جدانشدني

نامه ها در اينجا نشانه اميد ، نشانه آرزو ، پيوند ناگسستني ، روياي نزديك ، اعتقاد است. به همين دليل بسياري از آنها به رويا تبديل شده اند ، مانند روياي يك بنياد هفت ساله كه از امام رضا (ع) آلت تناسلي بزرگ امضا شده از كودك خود و اميررضا 11 ساله را كه دوچرخه مي خواست ، خواست. ، مثل دوچرخه دوستش فرزاد. مانند آرزوهاي مريم از تهران كه از او خواسته است برادر بيمار خود را شفا دهد ، مانند آرزوهاي مرضيه و امير محمد كه كارتهاي عروسي خود را با تاريخ و آدرس در قلب معبد و احتمالاً در قلب آنها انداختند كه آنها خواهند بود. مهمانان ويژه ، مهمانان عزيز در روز عروسي خود.

حقيقت موضوع در اينجا يك چيز است ، نام ها ، تاريخ ها ، اعداد ، مشاغل ، دردها و گريه هايي كه سفيدي نامه ها را سياه كرده است هرگز پير نمي شوند ، مهم نيست كه هر چند ساله باشند ، آنها جديد هستند و گواهي بر زماني است كه مردم سبك سازي گنبد طلا و معبد دشوار بود. به همين دليل است كه “مهرداد …” پشت دوستان زندان كرج نامه اي به امام رضا نوشت: “من در زندان هستم ، شما مي دانيد آقا ، من هيچ جرمي مرتكب نشده ام و در اينجا بي انصافم. كاري انجام دهيد ، به من كمك كنيد آزاد باشد. مشخص نيست چه كسي 946 كيلومتر را آورده است تا نامه مهرداد را به آدرس آن نامه برساند ، اما اكنون آن رسيده است و قلب مهرداد بايد از رسيدن به اين گوشه زندان خوشحال شود.

چه كسي نامه ها را خوانده است

عليرضا اسم زاده زاده مديركل نذورات استان كودز رضوي است كه در سفره پيامبر گشوده مي شود و سپس كتابهاي مقدس او يكي يكي خوانده مي شود و با رعايت كامل حريم خصوصي مردم طبقه بندي مي شود.

اسماعيل زاد در ادامه توضيح مي دهد: “تعداد نامه ها بسيار زياد است و آنها هرگز محاسبه نشده اند ، اما همه آنها پس از خواندن نكات درخواستي دسته بندي و نگهداري مي شوند ؛ زيرا آنها محققاني هستند كه مي خواهند ريشه ها و مشكلات جامعه را در دوره هاي مختلف آيا مي توان به عنوان مثال اشاره خوبي به اين مسئله داشت كه نشان مي دهد مشكلات پزشكي ، مالي يا اقتصادي مردم در دوره تاريخي چقدر بيشتر بوده است؟ “يا اگر از مردم بخواهند معالجه كنند ، بيشتر به چه بيماري هايي مبتلا هستند و شيوع كدام بيماري است.”

اما اسماعيل زاده بيشترين توجه را به نامه هايي دارد كه مي نويسد ، كه نشانه ذوق و ارادت مردم به امام هشتم است ، شايد به اين دليل كه مي گويد: “افرادي كه اين ارادت را به هر شغل و موقعيتي به زبان خود مي نويسند. در داخل”. اين قسمت حاوي مطالب بسيار غني است و ما آن را به مكاتبات معبد با هزينه ارسال مي كنيم ، بخشي از خزانه پيامبر براي نگهداري در آنجا است. برخي از اين نامه ها كه اكثراً مربوط به جوانان است ، مربوط به مسائل ازدواج و زندگي است ، افراد زيادي نيز كارت عروسي خود را در معبد مي گذارند و اميدوارند كه زندگي آنها پر از دانش ، خرد و بركات از ظاهر عاشقانه امام باشد. رضا (ع) “بارها همرزمان ما اين ازدواج را براي اين جواناني كه امام رضا (ع) را در جشن و مهماني شريك خود قرار داده اند فراخواني و تبريك مي گويند.”

مديركل جنگهاي آستان قدس ادامه مي دهد: “بخشي از نامه ها نيز مربوط به كودكاني است كه خواسته هاي خود را با درخواست هاي خود نوشته اند و ما آنها را در بخش ديگري بررسي خواهيم كرد و تا آنجا كه ممكن است ، براي تحقق اين آرزوها مقدمات را فراهم مي كنيم. نامه هايي وجود دارد كه به ويژه از افرادي كه بيماري صعب العلاج براي خود و يا يكي از اعضاي خانواده دارند ، درخواست شفابخشي دارد. ” بسياري از مردم مهريه مي خواهند ، بسياري از مردم پول اجاره ندارند ، تعداد زيادي بدهي دارند و ما آنها را به بنياد كرامت استون كودس ارجاع مي دهيم كه زمينه فعاليت آنها خدمات اجتماعي و كمك به مستضعفان است. “

انتهاي پيام