درباره ذخيره‌گاه زيست كره «حرّا» چه مي‌دانيد؟

به گزارش ماه نيوز ، در سال 1351 ، زمين هاي تحت پوشش حرا به عنوان يك منطقه حفاظت شده ملي اداره مي شد و در سال 1975 ، به عنوان ذخيره گاه زيست كره شناخته و ثبت شد همچنين در سال 1976 ، جنگل هاي حرا ، باغ هاي گل و مناطق رودخانه اي باستان از كمربند خورانا. مهم است كه رامسر در كنوانسيون بين المللي ثبت شد.

طبق آژانس حفاظت از محيط زيست ، جنگل هاي حرا اكوسيستم هايي كاملاً تخصصي هستند و جوامع گياهي و جانوري آنها تحت شرايط خاصي تشكيل مي شوند. از نظر پوشش گياهي ، مناطق حفاظت شده حرا به دو شكل است. جوامع هانوفيت يا گياهان شور متعلق به تيره Chenopodicia است كه در مناطق ساحلي بسيار گسترده است و گاهي اوقات با گياهان زردچوبه همراه است و تيره Hara ، با نام علمي Avicenia marina كه جنگل هاي گاد را تشكيل مي دهد.

جنگل حرا يك جنگل ساحلي حساس و ظريف است كه نقش مهمي در حفظ تنوع زيستي منطقه و در حفاظت از گونه هاي خاصي از حرا و چندل دارد كه آخرين توزيع آنها در شمال شرقي ذخيره گاه است ، بسيار مهم است و ضروري

كنترل فرسايش اقيانوس به معني جلوگيري از تخريب سواحل در برابر امواج و طوفان ها ، تثبيت لجن و جلوگيري از حركت آن توسط سيستم هاي ريشه اي خاص و حفظ صخره هاي مرجاني از ويژگي هاي مهم جنگل حرا براي محافظت از تنوع زيستي منطقه است. همچنين ، جنگل حرا نيازهاي زيستگاه آبي را تأمين مي كند. بسياري از آبزيان مراحل اوليه رشد و توليد مثل خود را در اين جنگل ها مي گذرانند و بسياري از پستانداران آبزي و ساحلي در جنگل هاي سرسبز هستند.

دسترسي به اين ذخيرهگاه از بندرعباس ، مركز استان هرمزگان امكان پذير است. يكي از جاده هاي مسير شرق به غرب جاده بندرعباس – بندر خمير با فاصله حدود 125 كيلومتر است. است. از اين مسير مي توانيد به روستاهاي پير حريره ، لشككان ، كوشك ، سايه خوش كه در شمال و غرب منطقه واقع شده اند ، برسيد. مسير ديگر به جزيره كاشم با قايق از بندر عباس است و با رسيدن به بندر لافت در شرق منطقه ذخيره مي توانيد به روستاي گورزين در شرق منطقه برسيد. در غرب ، روستاهاي خورخوران ، تيل ، دوريني ، گوران ، چاهو ، بندر دولاب و كنار سيا مراكز جنوبي ذخيرهگاه هستند. از اين روستاها مي توان با قايق به انبار رسيد. مردم اين روستاها بيشتر به فعاليت هاي تجاري اشتغال دارند و هيچ فعاليت عمده كشاورزي به غير از نخلستان هاي محدود انجام نمي شود. فعاليت ديگر ، دامداري محدود با ماهيگيري در آبهاي ساحلي است.

قسمت مركزي مخزن بستر كم عمق بين نوار سرزمين اصلي و جزيره كاشام واقع شده است و جو كم عمق درياچه به دليل لغزش رودخانه ها در دلتاي آن منجر به تشكيل حرا شده است كه با جزر و مد روزانه مطابقت دارد. خليج فارس.

طول ذخيره گاه حدود 150 كيلومتر است و مسافتي بيش از 85000 هكتار را شامل مي شود كه بيش از 6300 هكتار آن جنگلي است. نزديكترين ايستگاه سينوپتيك مخزن حرا ايستگاه بندرعباس است كه در سواحل خليج فارس واقع شده است.

ذخيره گاه زيست كره هارا آب و هوايي گرم و مرطوب دارد و در كف يك بيابان بسيار گرم در سيستم طبقه بندي آب و هواي “آمبرج” واقع شده است. متوسط ​​بارندگي سالانه بلند مدت در بندرعباس 146 ميلي متر و متوسط ​​دماي سالانه آن 27.2 درجه سانتيگراد است. بيشترين باران در ژانويه ، فوريه و خشك تابستان مي بارد.

در اين مجموعه رطوبت نسبي هوا به قدري زياد است كه ميانگين سالانه آن بيش از 65٪ محاسبه مي شود و در ماههاي مختلف سال بين 60 تا 68٪ در نوسان است. جريان باد در اين منطقه عمدتا شمال غربي-جنوب شرقي است و فصل باد آنها زمستان است و وزش باد محلي نيز كمتر است.

از نظر زمين شناسي در تداوم كوههاي زاگرس و در شمال منطقه ، كوههاي جينو توسط يك ساحل كوهستاني با حداكثر 47 ارتفاع به يكديگر متصل مي شوند ، مخازن حرا در فاصله اي بين ساحل جزيره كايشم و ساحل ايران بسياري از دشتهاي معيوب و پليستوسن به دليل گنبدهاي نمكي متعدد در طول دوره زمين شناسي ظهور كرده اند. اين گنبد نمكي در مسير جريان آب سطحي ، كيفيت آب بسيار ضعيف است. اراضي ساحلي در صورت دور بودن از ساحل براي كشت مناسب هستند ، اما فاقد آب هستند و بندرت خاك رويشي تشكيل مي دهند. سرزمينهاي نزديك دريا داراي خاكهاي شور و قليايي است و آبهاي زيرزميني نزديك به خشكي است.

قسمتهاي اصلي ذخيره گاه زيست كره كره حرا “تارا خوران” و “بندر گوران” است و مناطق پناهگاه محافظ آن “كاج لشگان” ، “رودخانه مهران” ، “كهنه چپ” و “بندر لوفت” است. .

مشاركت بومي در بهره برداري از منابع طبيعي در گذشته بسيار قوي بوده و جالب است كه بسيار با اصول توسعه پايدار سازگار است ، به طوري كه بهره برداري از منابع منابع توسط رهبران محلي و روش هاي تعريف شده آنها به اندازه كافي كنترل مي شود. بوده است.

به گزارش ماه نيوز ، طبق قانون فعلي ، خيس شدن از هر گونه تخريب و آلودگي ممنوع است و مناطق جنگلي كشور نمي تواند به اشخاص حقيقي و حقوقي منتقل شود. در همين حال ، يك مزرعه پرورش ميگو از سال 1995 در اين منطقه ايجاد شده است كه توسط افراد مختلف دنبال مي شود سرمايه گذاران ، و در سال 1997 ، يك سرمايه گذار خصوصي كه قصد توليد انواع خاصي از ميگو را داشت ، پس از چندين سال دويدن ، مجوز كار را دريافت كرد و منطقه را به لودرهاي خود تساوي داد. منطقه نمونه گردشگري و فعاليت هاي آن آغاز شد. در ژانويه سال جاري ، مردم ديار در استان بوشهر با راه اندازي يك كار نجات خودجوش براي نجات جنگل حرا و نصب پلاكاردهاي مختلف در شهر ، به تخريب جنگل حرا در تالاب بوردستون اعتراض كردند.

انتهاي پيام