قفسه‌هاي خالي از انسولين در داروخانه‌ها

به گزارش اخبار ايران من ، اين روزنامه يك شهروند دارد “وزارت بهداشت گفته است كه توزيع پرداخت قلم و انسولين به تأخير افتاده است ، اما كارشناسان پزشكي مي گويند كه پرداخت كار دشواري نيست ؛ مسئله اختلاف در مورد هزينه دارو است. انسولين لانتوس توسط مدير بخش پزشكي در دانشگاه علوم پزشكي مشهد ، كه همچنين كمبود انسولين نوپيد و نورومكس را گزارش كرد.

اواسط سپتامبر بود كه مشكل كمبود انسولين ايجاد شد. اين موضوع آنقدر پيچيده شد كه تابلوي “بدون انسولين” در فضاي مجازي قرار گرفت و باعث شد مصرف كنندگان و خانواده هايشان درخواست انسولين كتبي كنند. در تاريخ 18 سپتامبر ، 120 پزشك ديابتي نامه اي به رئيس جمهور نوشتند و نگراني خود را در مورد خطرات كمبود دارو و تجهيزات پزشكي ويژه براي اين بيماران ابراز داشتند. وي تخمين زد كه بيش از 5 ميليون بيمار ديابتي در ايران زندگي مي كنند ، بيش از 600000 نفر نياز به تزريق انسولين دارند. در آن زمان اعلام شد كه كمبود بودجه دليل اصلي اين امر است. از آنجا كه انسولين ها مجاز به خارج شدن هستند و حمل آنها دشوار است. آمارهاي وزارت بهداشت نشان مي دهد كه 11٪ افراد بالاي 25 سال مبتلا به ديابت هستند. سهم تهراني ها 12.8 درصد است. در اواسط ماه اكتبر ، اجازه ثبت رژيم هاي انسولين دو روزه ، اين مشكل به طور موقت برطرف شد و وزارت بهداشت به بيماران توصيه كرد از انسولين و NPH كه در بازار موجود است ، به جاي انسولين استفاده كنند. همه اينها در حال اتفاق افتادن است به طوري كه قبل از شروع بحران انسولين ، اعلام شد كه يك قلم انسولين به عنوان يك سرويس پيوند دهنده پول دانمارك در اين كشور راه اندازي شده است ، كه مي تواند نيازهاي بيش از 30 درصد از قلم انسولين در كشور را تأمين كند. . حدود 60 ماه مي گذرد اما خبري از توليد اين كارخانه نيست و امسال براي دومين بار بيماران ديابتي نياز به درمان دارند.

مشكل قيمت محصول است ، نه توزيع پول

محمود هادي پور يك پزشك و داروساز است كه تأكيد مي كند كمبود انسولين ناشي از اختلاف قيمت است. او به همشهري مي گويد كه گروه صادرات خارج از كشورش يك انسولين ارسال مي كند كه ارزان تر از ساير شركت ها است. به نظر مي رسد كه اين انسولين از تركيه وارد شده است. آنها مي گويند اين بالاترين قيمت انسولين است ، اما به دليل ممنوعيت ، آنها نمي توانند با اين قيمت بازار را رونق بخشند. اما بيمه هاي دانمارك و فرانسه اصرار دارند كه قيمت آنها مناسب است و نمي توانند قيمت را پايين بياورند. به گفته آنها ، حتي انسولين خانگي نيز نمي تواند ارزان باشد.

داروساز مي گويد آنچه باعث كمبود انسولين مي شود ، تشخيص غلط است. اين تيم در تلاش است قيمت را كاهش دهد ، اما مشكل اين است كه تيمي از آژانس بازرسي ملي يا آژانس حمايت از حقوق مصرف كننده ، يا هر كجا كه نياز به نظارت دارد ، بايد براي بررسي قيمت انسولين اعزام شوند. اگر قيمت انسولين بيش از حد بالا باشد ، شركت بايد قيمت را كاهش دهد. اگر گران نيست ، چرا كسي مي گويد قيمت پايين تر از قيمت واقعي است؟ “انسولين يكي از پرمصرف ترين داروها در كشور است. بنابراين در دسترس بودن داروهاي تجويز شده در اين كشور بايد در اولويت باشد.” اين دارو هنوز در اين كشور توليد نشده است و آنچه ايران مي گويد اولين مولكول هاي آن است وارد مي شوند. “

به گفته هادي پور ، بازار انسولين كم است ، بنابراين مجازات آن براي توليد كننده اقتصادي نيست. آنها به جاي انسولين ، اينترفرون و فاكتور 7 توليد مي كنند. زيرا آنها مي توانند با قيمت بالاتري بفروشند. همه اين موارد با افزايش سن افراد در اين كشور اتفاق مي افتد و اين بيماري بيشتر در ميان افراد مسن ديده مي شود. استفاده از قلم انسولين براي سالمندان آسان تر است ، بنابراين بايد اين مورد حذف شود تا اينكه گاه به گاه به تأخير بيفتد.

به گفته اين پزشك ، در حال حاضر كاهش قابل توجهي در انسولين هاي بازنشستگي رخ داده است. انسولين هاي Lantus و Nomix وجود ندارد. بديهي است كه برخي از همان انسولين هاي تركي در ساير فروشگاه هاي دولتي توزيع مي شود ، اما يافتن قلم انسولين نوويكس به سختي امكان پذير است. حتي ملت ايران در لانتوس مفقود شده است. وي همچنين گفت كه مشكل كمبود انسولين در گذشته حل نشده است. اگرچه اين بايد ايده اصلي آن باشد. چند ماه پيش ، هنگامي كه اين اتفاق افتاد ، شركت برخي را دعوت كرد و افراد خريد كردند. حالا او دوباره گم شده است. اين داروها بايد به طور مرتب در دسترس باشند.

در تاريخ 26 مارس ، رئيس سازمان غذا و دارو گفت تأخير در توزيع بودجه منجر به كاهش سطح انسولين شده است. محمدرضا شن ساز همچنين افزود سالانه بيش از 200 ميليون دلار براي تزريق انسولين پرداخت مي شود. اين پول همچنين براي درخواست يك قلم انسولين استفاده مي شود ، نه يك انسولين و استنشاق معمول. زيرا انسولين در خانه ساخته مي شود. با اين حال هادي پور مي گويد اگر مشكلي در دسترس بودن بودجه وجود داشته باشد ، با پولي كه كره به ايران مي دهد ساير مشكلات نيز حل مي شود. اما اگر مشكل قيمت است ، FDA بايد با طرح اين سوال به آن بپردازد.

همه اين موارد زماني اتفاق مي افتد كه كمبود انسولين باعث ايجاد استرس در بيماران ديابتي شود. بيمار كه در نزديكترين داروخانه دارو دريافت مي كند ، اكنون مجبور است به داروخانه شهيد كاظمي برود و در صف طولاني بايستد تا داروهاي خود را دريافت كند. همه اين عوامل نيز بر اين بيماري تأثير مي گذارند.

انسولين ايراني خوب است

پدر يكي از كودكان بيمار به همشهري گفت كه مسئله كمبود انسولين باعث اضطراب بيماران مي شود و اين براي سلامتي آنها مضر است. پسرش 10 ساله است و از ديابت نوع 1 رنج مي برد. اين مرد گفت كه در آن زمان انسولين دانماركي را از طريق آشنايان ساخته بود ، اما بسياري از بيماران داروي خود را دريافت نكردند: “مشكل از ترشح انسولين است. ايران مشابه مجموعه چيني ها در ايران است ، اما اين نوع دارو مانند به عنوان مارك اروپايي خوب است. “اما از آنجا كه دولت مي تواند از چين دارو خريداري كند ، ديگر به دنبال كيفيت آن نيست.”

هادي پور ، داروساز و داروساز نيز مي گويد تغيير دارو براي اين بيماران سخت است و نوعي زوال عقل دارد. پدر يك مرد ديابتي تأييد مي كند كه بهترين نوع انسولين انسولين از شركت دانماركي Nopid است كه در سراسر جهان مصرف مي شود ، اما در ماه هاي اخير هيچ هزينه اي براي اين دارو پرداخت نشده است. وزارت بهداشت مي گويد بانك مركزي ارز خارجي پرداخت نمي كند ، در حالي كه بانك مركزي مي گويد اين پول را پرداخت مي كند كه اين براي وزارت بهداشت در اولويت نيست. وي همچنين به مسئله ديگري ، مسئله مقاومت به انسولين با درمان پزشكي پرداخت. از اول مارس ، زماني كه داروهاي تجويزي الكترونيكي هستند ، داروها در كتابچه راهنما ذكر نشده اند و بسياري از پزشكان ترجيح مي دهند آنها را تزريق كنند. اگرچه گفته مي شود برخي از داروسازان براي تهيه داروي كافي اين مورد را تأييد نمي كنند.

به بيماراني كه هر دارويي دارند بايد انسولين داده شود

علي فاطمي ، نايب رئيس انجمن داروسازان ايران ، كه از مقاومت به انسولين آگاه است ، به همشهري گفت كه داروخانه نمي تواند آنچه را كه قبلاً نوشته بود انكار كند. از آنجا كه انسولين جز a هر بيماري است و شركت تحقيقاتي بايد اين جز component را در اختيار بيمار قرار دهد. يا به صورت الكترونيكي يا به طور منظم: “داروهايي مانند انسولين و هورمون رشد در سيستم TITEC وجود دارد. بيماران بايد سابقه دريافت اين داروها را داشته باشند.” به همين دليل بيماران مي توانند هرگونه غذا و دارو دريافت كنند و اين امر براي دارويي غيرممكن است. شركت براي رد يك دارو “

به گفته فاطمي ، حق بيمه 90٪ است و خريدار فقط 10٪ قيمت را پرداخت مي كند ، بازرگانان درمورد مبلغ آن سوال مي كنند و متناسب با آن محصول را به مشتري ارائه مي دهند. وقتي شخصي به داروي الكترونيكي دسترسي ندارد ، ممكن است در داروخانه با تأخير مواجه شود ، اما به او دارو دادن دارو غيرمعمول نيست. به گفته وي ، مردم مي توانند برنامه TITK را بر روي تلفن هاي خود نصب كرده و داروهاي حاوي انسولين پيدا كرده و براي يافتن آنها اقدام كنند. “آنها همچنين به كمبود قلم انسولين اشاره مي كنند كه اكنون در فروشگاه هاي منتخب توزيع مي شود.”

انتهاي پيام