اظهارات جنجالي درباره زنان در روزهاي اخير

به گزارش اخبار ايران من ، روزنامه “اعتماد” نيز نوشت: چندي پيش ، محمدرضا زيبائي نژاد ، رئيس پژوهشگاه زنان و خانواده ، در پاسخ به اين دستور گفت: “در لايحه دولت بررسي نمي شود كه آيا يك زن مي تواند به دليل خشونت او بوده است يا نه. “خودشان؟” و البته او مي گويد ، “اگر ما بتوانيم زني را در آموزش و پرورش آماده كنيم كه اقتدار مرد را بپذيرد ، اين اتفاقات رخ نخواهد داد و به نظر من خشونت ناشي از فقدان عزت نفس ، و آموزش بايد به شكلي باشد كه عزت نفس را ايجاد كند. “اين تصور عجيب كه خشونت عليه زنان را نشان مي داد ريشه در ارزشهاي سنتي داشت.

اما نقش اين سازمان تحقيقاتي و سرپرست و عضو هيئت امنايي كه زنان را به پذيرش “اقتدار” مرد براي جلوگيري از خشونت تشويق مي كند ، براي محافظت از زنان در برابر خشونت ، به ويژه خشونت خانگي ، چيست؟ طبق اين وب سايت ، “دفتر مطالعه و تحقيقات زنان” به عنوان يك مركز تحقيقاتي توسط مركز مديريت حوزه هاي علميه خواهران در سال 1998 تاسيس شد. در سال 1391 ، به دليل افزايش تعداد رويدادهاي علمي – و رشد دفتر ، نام آن به “مركز تحقيقات زنان و خانواده” تغيير يافت و در سال 1399 ، شوراي اعطاي مجوز علمي و امتيازات ، م Instituteسسه تحقيقات زنان و خانواده را به “م Instituteسسه تحقيقات زنان و خانواده تأييد شده” ارتقا داد. هنگامي كه “م Instituteسسه تحقيقات زنان و خانواده” تأسيس شد ، “سازمان پژوهش حوزوي” ؛ ايده شوراي عالي انقلاب فرهنگي ، ديوان عالي حوزويان ، مربوط به شناخت م recognitionسسات پژوهشي حوزوي است.

با توجه به محتواي اين صفحه ، “اين مطالعه براي بيان ديدگاه هاي مذهبي در مورد زنان و خانواده ها ، به منظور افزايش تحقيقات و تخصص ديني ، و برآوردن نيازهاي داستان و محافظت از مرزهاي مذهبي در اين زمينه” و “ايجاد دانش و توليد مثل “. فرهنگي ، سياسي ، اقتصادي و فرهنگي ، آموزش و توانمند سازي مردم از طريق اتحاد با پيروان خود ، حمايت از آموزش اسلامي و تحقيق در مورد زنان و خانواده ها و ارائه خدمات حرفه اي به آسيب ديدگان به عنوان بخشي از فعاليت هاي آن.

تيم تحقيقاتي متشكل از 9 عضو هيئت امنا و 4 تيم علمي با نقش هاي “حقوقي و حقوقي ، دانشگاهي ، مطالعات اجتماعي ، روانشناسي و آموزش” است. جالب اينجاست كه در هر 9 متولي اين مطالعه يك زن وجود دارد ، عمدتا كساني كه از زنان مراقبت مي كنند. فريبا آلاسوند تنها عضو هيئت امناي تحقيق است كه با زناني كه در حوزه علميه تحصيل مي كنند زندگي مي كند.

با اين حال ، رئيس يا رئيس سازمان تحقيقاتي ، كه از سال 1977 به اين سازمان وابسته است و سالهاي عضويت خود را در سازمان تحقيقاتي و نظرات اخير خود منعكس مي كند ، يك دوره حوزوي 4 و در فهرست خود دارد در “زمينه هاي ويژه و رويدادهاي ويژه” ثبت شده است.

جالب است بدانيد كه طبق يافته هاي اين صفحه ، زيبائي نژاد از سال 1998 نظارت بر انتخابات را بر عهده داشته است و براساس تاريخ انتشار ، تحقيقات و تحقيقات منتشر شده در اين صفحه ، همه آنچه دانشمندان قبل از آن انجام نداده اند ، اما بعد از آن نيز انجام داده اند.

وقتي به اظهارات اين كشيش جوان نگاه مي كنيم ، همچنين نشان مي دهد كه او مخالف سرسخت فمينيسم ، سند 2030 و آزادي است و در سخنان پاياني خود ، تأكيد كرد كه نبايد همه خشونت ها را غيرقانوني دانست!

اظهار نظرهاي اخير وي باعث آزردگي بسياري از افراد در اينترنت شده است. برخي استدلال كرده اند كه اين ادعاها با شأن زن مغايرت دارد ، برخي با دين و قانون مغايرت دارند ، برخي مخالف حضور پدر به عنوان رئيس يك گروه تحقيقاتي با يك گروه زن هستند و برخي ديگر نيز دولت سنگ اندازي – اين آزمايشات سرانجام به پارلمان ارسال شد و پيش از آن ، بيشتر مطالب ارائه شده در بيش از 90 فصل به 54 مقاله اصلاح و حذف شد. در همان زمان ، دادگاهها به طور موقت و به طور موقت مورد بررسي قرار گرفتند.

بديهي است كه اين جنبش ضد زنانه ، كه صريحاً خشونت عليه زنان و پيگيري شفافيت و ابراز وجود را تأييد مي كند ، تنها موضوعي نبود كه در روزهاي اخير توجه افكار عمومي را به خود جلب كرده و بعضاً يك شوخي بود. نظرات سيد احمد علم الهادي ، پنجمين رهبر مذهبي مشهد ، كه گفت زن و مرد نبايد در خانه يكديگر را صدا كنند ، همه مورد تبعيض قرار گرفت و اين توهين به اينترنت است.

ممنوعيت صخره نوردي زنان در ايالت اصفهان كه به دنبال انتشار فيلمي از لباس شخصي ها در سايت صخره نوردي درچه صورت گرفت ، حقوق زنان در هنگام خشونت خانگي براي ورزش را سلب كرده است.

در گذشته ممنوع الخروج شدن ورزشكاران زن به همراه همسرانشان كه موضوع رسانه هاي بيگانه شده است.

نيويورك تايمز در گزارش اخير خود درباره ايران ، از مخاطبان خود س audienceال كرد كه آنها درباره ايران چه مي دانند و 70 درصد گفتند كه زنان در اين كشور اجازه ورود به اين عرصه را ندارند.

طبيعي است كه كشوري با چنين دانشي در ذهن جهانيان همچنان به بررسي موضوعات مربوط به زنان در مرزهاي خود ادامه دهد ، و تمام حوادث اخير زنان تحت تأثير رهبران يا فعالان حقوق بشر قرار نخواهد گرفت. .

علي جنتي يكي از مبارزان آزادي بود كه به سادگي به نوشته هاي علم الهدي پاسخ داد و نوشت: “هر نفس از باغ بيرون مي آيد. پس از آنچه علم الهدي درباره نامگذاري زنان به نام آنها به عنوان يكي از علائم غربي گفته است ، دوستان آنها همچنين معناي ديگري دارند: “ما بايد منتظر ايده هاي پيچيده جديد باشيم.”

و سعيد حجاريان نيز اين كار را آشكارا و به طرز عجيبي انجام داد و گفت: “من فكر مي كنم مدل” امارت اسلامي افغانستان “ممكن است نظر ديگر گروه هاي درون ايران را تحريك كند و آنها به” امارت اسلامي ايران “فكر مي كنند.

انتهاي پيام