تعلقات مذهبي چه تاثيري بر تمايلات باروري دارد؟

به گزارش اخبار ايران من ، يكي از مهمترين جنبه هاي جامعه بشري رابطه بين باروري و دين است. به همين دليل جيمز فروتن يك دانشيار در گروه علوم اجتماعي دانشگاه مازندران و يك پژوهشگر افتخاري در دانشگاه وايكاتو در نيوزيلند و دانشگاه غرب سيدني ، در مطالعه ديگري به بررسي تأثير دين بر باروري در ايران پرداخت.

در اين مطالعه ، به اين س answeredالات پاسخ داده شد كه آيا باروري چيزي است كه آنها مي پرستند؟ پيامدهاي اقتصادي و اجتماعي دين و شيوه هاي باروري مجدداً مورد بررسي قرار گرفت و به اين س answeredال پاسخ داده شد كه آيا وضعيت اقتصادي اقتصاد با باروري يا دين داراي مشكلات بيشتري است؟

در انجام اين تحقيق ، مهمترين جنبه هاي اين موضوع ابتدا با استفاده از ادبيات و مطالب خواندني مورد ارزيابي قرار گرفت. سپس ، در يك نظرسنجي ، با 4،267 زن و مرد 15 ساله و بالاتر كه در شهرها و روستاهاي اسفراين ، اهواز ، بابلسر ، بجنورد ، خرم آباد ، سقز ، كامياران ، گنبد كاووس ، محمود آباد و همدان مصاحبه شدند.

عادات توليد مثل در اين مطالعه در پنج گروه از جمله “بدون فرزند” ، “يك كودك” ، “دو كودك” ، “سه كودك” ، “چهار كودك و بسياري ديگر” مورد آزمايش قرار گرفت. با توجه به اينكه تعداد بسيار كمي از افراد مستعد ابتلا به “ناباروري” هستند ، اين روش در تحقيق مورد توجه قرار نگرفته است.

مطالعه ، جنسيت ، موقعيت مكاني (شهري و روستايي) ، سطح تحصيلات ، سن و گروه هاي مذهبي مورد ارزيابي قرار گرفت. براي ديدن شيوع دين ، ​​خودآزمايي مردم و نظرات كساني كه در مكان هاي عمومي با حجاب و لباس زنان شركت مي كنند و نحوه ديد آنها نسبت به انتخاب و پوشش حجاب زنان.

علاوه بر اين ، در اين مطالعه ، چگونگي كار زنان و مردان و همچنين درك آنها از اشتغال مردان و زنان بررسي شد.

جستجوي منابع و مقالات گذشته در مورد اين موضوع نشان داد كه در برخي از كشورهاي جهان مطالعات مختلفي در مورد فرزندآوري در گروه هاي مذهبي انجام شده است. اما در كشور ما اين مسئله متفاوت است. اگرچه اختلافات نژادي و مذهبي در ايران وجود دارد ، اما گذشته و عمق تحقيقات علمي در مورد منطقه و تنوع جغرافيايي و فرهنگي باروري و روش هاي توليد مثل كمتر شناخته شده است.

ترجيحات و اصول مذهبي براي افزايش كنترل بارداري

تحقيق در مورد برداشت آنها از توسعه گروه هاي مذهبي در گروه هاي مذهبي حاكي از آن است كه چنين ديدگاه هايي ممكن است تحت تأثير دين باشد. استدلال مناسب در مورد افزايش نرخ زاد و ولد بين فرقه سني (حدود 40٪) و بيشتر از مذهب شيعه (30٪) است.

همچنين مشخص شد كه زيستگاه نقش مهمي در ارتباط با گروه هاي مذهبي از نظر كنترل تولد دارد. در نتيجه ، نگرش مثبت نسبت به اين پروژه در مناطق روستايي بيشتر از مناطق شهري است. اين الگو در همه گروههاي مذهبي مشهود است اما در گروه مذهبي اهل سنت بيشتر مشهود است.

بعلاوه ، اين مطالعه نشان داد كه هم مردان و هم گروههاي مذهبي نگرش مشابهي نسبت به والدين دارند.

قدرت آموزش ازدواج است

يافته هاي اين مطالعه نشان مي دهد كه رابطه بين مذاهب و عقايد مردمي به شدت تحت تأثير ميزان تحصيلات و افزايش ميزان تحصيلات ، برداشت هاي مثبت گروه هاي مذهبي از مسئله كنترل بارداري كاهش مي يابد. بهترين ايده ها براي اين قاعده بين افراد تحصيل نكرده و تحصيل نكرده يافت مي شود. دو سوم ملحدان اهل سنت و دو پنجم ملحدان شيعه نگرش مثبتي نسبت به كنترل بارداري دارند. اما با افزايش سطح تحصيلات ، اين تعداد كاهش مي يابد.

علاوه بر اين ، ازدواج متقابل با گروه هاي مذهبي تاثيري در چگونگي مشاركت زوجين در روند كنترل بارداري دارد و زوجين ديد بهتري نسبت به افراد مجرد دارند. با اين حال ، اين سياست هر دو مذهب سني و شيعه را شامل مي شود. اما اين تأثير در بين اهل سنت كاملاً مشهور است.

مشكلات جنسي و مذهبي

با توجه به نتايج اين مطالعه شيوع نگرشهاي مثبت نسبت به ايده افزايش كنترل بارداري به شدت تحت تأثير شيوع دين است و شيوع نگرشهاي مثبت در گروههاي مذهبي با ديدگاههاي مذهبي بسيار قوي زياد است.

همچنين روند تمايل به افزايش تعداد كودكان در هر دو گروه شيعه و سني به شدت تحت تأثير ديدگاه هاي آنها در مورد نوع حجاب و پوشش زنان است و ديدگاه هاي مثبت در مورد اين ايده ها در ميان كساني كه كل حجاب را مي خواهند رايج است. آنها مانند چادر پوشانده شده اند.

بعلاوه ، ديدگاههاي سنتي گروههاي مذهبي تأثير بسزايي در رويكرد آنها به كنترل بارداري دارد. بهترين نگرش نسبت به اين قانون در افرادي ديده مي شود كه فرهنگ فرهنگي و بي دغدغه اي دارند.

بيشتر مطالعات همچنين نشان مي دهد كه در ميان هر دو مذهب شيعه و سني ، قوي ترين ديدگاه ها در مورد كنترل بارداري كساني است كه به شدت با نقش زنان مخالف هستند.

تأثيرات عشق ديني بر باروري

يافته ها و يافته هاي اين مطالعه در مورد رابطه بين دين و روشهاي باروري به شرح زير خلاصه مي شود:

1. هيچ گروه مذهبي “بدون فرزند” را ترجيح نمي دهد.

2. عادت داشتن “يك فرزند” حداقل است.

3. مذاهب “دو فرزند” دارند (حدود نيمي از هر گروه)

4. تمايز بين گروه هاي مذهبي بر اساس عمل به پيروي از “سه كودك و بسياري ديگر” كاملاً شناخته شده است. (حدود نيمي از گروه مذهبي اهل سنت و حدود يك سوم گروه مذهبي شيعه خواهان اين روش جلوگيري از بارداري هستند.

تأثيرات تحصيلات ، سن و ازدواج بر شرايط باروري

طبق يافته هاي اين مطالعه ، عادات توليد مثل گروه هاي مذهبي به شدت تحت تأثير شيوع آموزش قرار دارد.

تغيير سن همچنين به رابطه بين مذاهب و روشهاي باروري كمك مي كند. عادت داشتن فرزندان بزرگتر و بزرگتر بسيار بزرگتر و قويتر از جوانان و جوانان است. همچنين تقريباً هر سال فرزندان نمازگزاران اهل سنت و خانواده بزرگتري نسبت به مذاهب شيعه دارند.

اسكان مسكن همچنين به پرداختن به رابطه بين مذاهب و روشهاي باروري كمك مي كند. در هر جامعه مذهبي ، تمايل به داشتن فرزندان زياد در ميان روستاييان بيشتر از شهر است. همچنين ، پيوند زناشويي به دليل تمايل به بچه دار شدن پيچيده است و در هر دو مورد ، بيش از افراد مجرد ، آنها خواهان فرزند بيشتر و خانواده بزرگتر هستند.

مشكلات تفكر مذهبي و جنسيت در اعمال مربوط به باروري

اين مطالعه نشان داد كه با افزايش اعتقادات مذهبي ، رويه فرزندآوري بيشتر نيز افزايش مي يابد. همچنين ، داشتن فرزندان و خانواده هاي بسيار در بين كساني كه حجاب پر از حجاب بيش از حد براي زنان مي خواهند بسيار معمول است. بعلاوه ، سيستم توليد مثل گروههاي مذهبي تحت تأثير نوع نگاه آنها به انتخابهاي حجاب زنان و لباس آنهاست و گرايش عمده به داشتن فرزندان زياد و همچنين خانواده هاي بزرگ مخالف اين تصميمات است.

بر اساس يافته ها ، اين محقق اظهار داشت: اگرچه در الگوهاي باروري گروه هاي مذهبي شيعه و سني تفاوت وجود دارد ، وضعيت اقتصادي ، حتي اگر مذهبي باشد ، نقش مهمي در لفاظي هاي باروري دارد. در نتيجه ، توسعه پايدار و يكپارچه خانواده و ايده هاي فرزندآوري و رشد كودك مستلزم رشد و ثبات اقتصادي همه افراد جامعه است ، صرف نظر از مذهب.

نتايج اين مطالعه در زمستان 1399 در يك مقاله علمي پژوهشي با عنوان “تحليل فرهنگي شيوه هاي توليد مثل و ديني در ايران” ، در يك چهارم علوم مطالعات فرهنگ – ارتباطات ، وابسته به موسسه فرهنگ ، هنر و ارتباطات

انتهاي پيام