سوگواره اي براي امام‌علي؛ شهادت علي(ع)

دو قسمت قبلي مجروحيت علي (ع) و بهبودي علي (ع) نوشته شده بود: “خلاصه اين بحث شهادت او است.

آ. ابن ابي الحديد در خطبه زير در سال 216 (221) كه درباره غرور مردم در مرگ و مرگ و در مسائل ناپايدار است ، مي نويسد: “در طول اين پنجاه سال بيش از هزار بار اين خطبه را خوانده ام ، و با اين حال من آن را از ديگران دريافت كرده ام. بارها شنيده ام ، اما ، هر وقت من از آن استفاده كردم و بدنم را لرزاندم ، يا من به گوينده اعتقاد دارم يا به اين دليل كه او بسيار ماهرانه ، محكم و با اعتماد به نفس صحبت كرده است كه بر انسان تأثير مي گذارد. ، سپس او مي نويسد ، او آنچه گفته شد ، گويي توصيف پادشاهي خودش است (شرح نهج البلاغه ، بيروت ، 61961 ، ج 11 ، 21 153 و 154) ، جهان و مرگ علي (ع).

ب چهار سال و نه ماه پس از خلافت ، امام 63 در 63 سالگي درگذشت ، گويا در دنياي غم زده خود از آنچه فكر مي كرد و براي عدالت و انسانيت تلاش مي كرد (جورج جورداد ، “و صدا در عدالت انساني انساني است”) قم ، 2002) ، بخش 1 ، ص 103) ، “عزادار است” ، اما او با مرگ طبيعي بسياري به شهادت نرسيد ، بلكه توسط شمشير جهل مقدس ، اقناع مدعيان دين ، ​​حمايت از كساني كه مخالفت با عدالت ، و البته كاستي هاي همراهان ناشايست. ، مواردي كه هميشه روشنفكران و اصلاح طلبان تاريخ را به دردسر مي اندازند.

پ. گفته مي شود كه علي مانند امثال عيسي بن مريم است؛ “يك گروه چنان او را دوست دارند كه در دوستي او از بين مي روند و يك گروه چنان دشمني دارند كه در دشمني او نابود مي شوند (ابن عبد البر) ، الستياب ، بيروت ، 1992 ، ج 3 ، ص 1131) و اين پيچيدگي شخصيت او را بالاتر از درك زمان و موضوع بسياري از اختلافات قرار داده است ، به طوري كه برخي او را خدا و يك نفر مي دانند. گروه ، قتل او منبع قرب خدا است.

ત. طبق يك ضرب المثل مشهور ، پس از دو روز رنج ، 40 سال امام هجري قمري در 21 ماه رمضان درگذشت ، اما چشم جهان و تاريخ به روي او باز شد و با گذشت زمان نام و حافظه او ثروتمندتر شد. آنچه كه آن را از خصوصيات شخصي زبانها متمايز مي كرد ، بيش از هر چيز دو ويژگي انساني بود. اومانيسم و ​​عدالت بودند.

.. از نظر امام ، غرور انسان به حدي بود كه هيچ كس ناآشنا به نظر نمي رسيد ، زيرا در جهان خلقت برادران انساني يا مذهبي برابر يا مشابه هستند (ر.ك. آناه البلاغه ، نامه 53) ، در حالي كه جهان چنين نيست با اين حال چنين ديدگاهي از حقيقت داشته است.

2. عدالت به معناي برخورداري از حقوق انساني و اجتماعي هركس است ، زيرا او فرزندان خود را به نفع قاتل خود توصيه مي كند.

س سه عمر امام – علي پيرو در زمان پيامبر ، علي همراه در زمان خليفه و علي پيشوا در زمان خليفه – به جهاد و مبارزه براي تثبيت حقيقت ، تلاش هاي انقلابي براي رسيدن به مدارا و عدالت براي وجود دين (منبع: شريعتي ، 1362 ، ‌ ص 79).

نمي توان علي را چنين توصيف كرد كه “بايد زنده شود” ، براي مسلمان شدن ، دلبستگي به ايمان و پيروي از حقيقت.

عضو هيئت علمي م Instituteسسه علوم و فرهنگ اسلامي ، بهار 1400. a.vasei@isca.ac.ir