ملاصدرا و رياست‌هاي خيالي – اخبار ايران من

اول ژوئن تقويم رسمي در كشور ما به عنوان “روز يادبود ملاصدرا” است. فيلسوفي كمياب و مرموز كه نمي داند بايد چگونه باشد. به نظر من ، يكي از دلايل مهجوريت “صدرالدين محمد بن ابراهيم شيرازي” اين است كه از نعمت هاي شناخته شده توسط انديشه هاي او ، عظمت نام و شهرت او به عنوان فيلسوفي كه قادر بود براي ايجاد يك مكتب جديد و مسير هزاره اي از تفكر اسلامي. در حالي كه ما ، و همچنين كل نژاد بشر ، بيش از هر زمان ديگري نياز داريم كه از نعمت ها و كارهاي مكتب خاص او ، “حكمت بزرگ” بهره مند شويم و آنچه را كه در زندگي فعلي ما محقق شده است ، به دست آوريم.

يكي از نيازهاي اساسي متخصصان و روشنفكران اين است كه سعي كنند ديدگاه هاي خود را به بهترين شكل ممكن پرورش دهند و بيان كنند و ديدگاه هاي خود را در مورد مسائل اجتماعي و سياسي امروز بيان كنند. ايده هاي علمي گرچه ناب و نجات دهنده زندگي هستند ، اما نمي توانند به درستي غير مكمل و مكمل باشند و عواقب زندگي انسان را منعكس نمي كنند. بديهي است كه ذكر يك روز در سال و اختصاص بودجه و راه اندازي بنيادي به نام وي همان هدف را داشت ، اما او براي رسيدن به اين هدف كار خوبي نكرد.

خوب است بدانيد كه ذهنيت درخشان ملاصدراناشي فقط تئوري نبود. او به دنبال كشف راز “خوشبختي” و سعادت بشري بود ، كه پايه و اساس آموزش اين مكتب آموزشي را بنيان مي گذارد ، و حقيقت بايد در هر زمان تفسير و مطابق با خودش تنظيم شود.

جالب است بدانيد كه مرحوم صدرالمتاللهين با كتاب “حكمت متعاليه در چهار سفر ذهني” با اين كلمات آغازين شروع كرد: “بسياري هستند كه فكر مي كنند سعادت رسيدن به لذت جسمي و تخيل است. و شما دانش الهي را يافته ايد كه هيچ سعادت موقت دنيا و لذتهاي ملموس و اخير آن سعادت واقعي نيست و سعادت و نشاط معنوي و خرد را به همراه نمي آورد.

او به سعادت هر موجودي براي رسيدن به كمالي كه آفريده شده فكر مي كند و معتقد است كه كمال به معناي آفرينش انسان ، زدودن ماديات و دسترسي به خدا و ديدگاه حق تعالي است. صدرالمتألهين اظهار داشت: از آنجا كه اين هدف جز جسارت دنيا و تحصيل علوم واقعي و آگاه محقق نشد ، وي بيش از چهار برابر جادوي ادعاي خود كتاب حكمت نوشت.

راه حل اين مشكل اين است كه افرادي كه مسئول ايجاد خوشبختي براي افرادي هستند كه از طريق اولين سفرهاي خود ، و پس از درك آغاز و معاد ، و صندوق حقوق بشر و خالق بشريت ، شادي ايجاد مي كنند. آنها مي آمدند بدون اين كه مدتي از “سفر آفرينش طبيعت و حقيقت” غافل شوند. به نظر مي رسد اين براي دنياي امروز ما يك دنياي فانتزي است ، اما چه كاري مي توانيم در مورد آن انجام دهيم؟ انسان اميد دارد. اين انتخاب ماست كه آينده و كشور عزيزمان را تعيين مي كند.