نابغه‌اي با عادت‌هاي عجيب – ماه نيوز

به گزارش ماه نيوز ، اين روزنامه همشهري نوشت: “آلبرت انيشتين ، نبوغي كه حتي بعد از گذشت اين همه سال ، هنوز هم نماد علم مدرن محسوب مي شود ، رفتارها و عادات اخلاقي عجيبي داشت كه به روانشناسان اجازه مي داد تيپ شخصيتي او را با س questionsالات جديد تجزيه و تحليل كنند. آيا اين عادات رفتاري خاص نبوغ است يا اين باعث مي شود كه يك فرد عادي به انيشتين تبديل شود؟ تحليل شخصيت اين دانشمند نشان مي دهد كه موضوع پيچيده تر از اين مشاغل است. بدون مسائل عجيب و غريب نيست.

براي صلح تلاش كنيد

اگرچه اينشتين به عنوان يك فيزيكدان بزرگ شناخته مي شود ، اما نظرات سياسي وي كمتر از دستاوردهاي علمي وي مورد توجه قرار نگرفت. اين روند سياسي مانند دستاوردهاي علمي پيچيده تر از تصور بسياري از افراد است. نبوغ ما يك صلح طلب مادام العمر بود و فقط يك بار به نفع جنگ عمل كرد. در سال 1939 ، لئو زيلارد فيزيكدان مجارستاني نامه اي به روزولت نوشت و از او خواست كه به واكنش زنجيره اي و رد اتمي توجه بيشتري نشان دهد. زيلارد دانشمندي ناشناس بود ، اما وقتي انيشتين نامه را امضا كرد ، موضوع روند ديگري پيدا كرد. اين بعداً منجر به پروژه منهتن شد ، اگرچه انيشتين در اين پروژه شركت نكرد و نامه را اشتباه زندگي خود خواند. او با فروش جزوه هاي اين تحقيق و كمك به گروه هاي صلح طلب و ضد جنگ سعي در اين اشتباه داشت.

W. پادشاه به سمت استعداد

در زندگي روزمره ، اينشتين عاداتي داشت كه موفقيت او را شكل مي داد. به عنوان مثال پياده روي روزانه براي او بسيار مهم بود. وقتي او در دانشگاه پرينستون كار مي كرد ، هر روز آنجا قدم مي زد و برمي گشت. او با داروين كه 45 دقيقه در روز مي دويد مدل مي شود. او فقط به خاطر تناسب اندام اين كار را نكرد. شواهدي وجود دارد كه پياده روي قدرت حافظه ، خلاقيت و توانايي حل مسئله را افزايش مي دهد. راه رفتن حواس شما را از قرار دادن يك پا در مقابل پاي ديگر و تمركز روي زمين نخوردن پرت مي كند. اين عملكرد پيچيده به معناي واقعي كلمه به معناي “كاهش فعاليت در قسمت هاي خاصي از مغز” است.

علاقه اي به صحبت كردن ندارم

جالب است بدانيد كه نابغه معروف تا يك سالگي شروع به صحبت نكرد و سپس تا سن بيش از هفت سالگي به ندرت صحبت كرد. اين امر ، با تمركز بر مشكلات فيزيك ، ذائقه او در استفاده از آلات موسيقي و غفلت از برخي دروس در مدرسه و همچنين علاقه به چيزها ، عده اي را بر اين باور داشت كه وي از سندرم آسپرگر رنج مي برد. دانشمندان بزرگ ديگري مانند ايزاك نيوتن و ماري كوري نيز ممكن است اين مشكل را داشته باشند. مشخص نيست كه چگونه مغز اين افراد در بعضي نوابغ سريع كار مي كند و در برخي ديگر كند است. شواهد نشان مي دهد كه اين نابغه در طول زندگي خود يك متفكر بصري بوده و وقت كمتري را براي صحبت تلف مي كرده است.

اعتقاد به سوسياليسم

پدر اينشتين در سال 1902 درگذشت و آلبرت از خانواده مراقبت كرد. وي در اين دوره به دليل بيكاري با مشكلات زيادي روبرو شد. وي حتي با دريافت مدرك فيزيك نيز نتوانست در آكادمي شغلي پيدا كند و تلاش هاي اوليه وي براي گرفتن دكترا با شكست روبرو شد. دكترا مي تواند به او در يافتن شغل مناسب كمك كند ، اما در سال 1903 آلبرت كارمند دفتر مالكيت معنوي در برن ، آلمان شد. علاوه بر اين عمويش مديون خانواده اش بود. مشكلات اقتصادي كه بيشتر آنها به دليل ورشكستگي تجارت خانوادگي وي بود ، سرانجام آلبرت را بر آن داشت تا آرمانهاي سوسياليسم را بر سرمايه داري در اولويت قرار دهد. وي در سالهاي آخر زندگي خود يك دولت واحد را براي كل جهان متصور بود.

نوع شخصيت مهندسين

تعداد افراد با تيپ شخصيتي انيشتين بسيار اندك است و تقريباً ٪٪ از جمعيت آن INTP دارند. يك تيپ شخصيتي وجود دارد كه به عنوان نوع مهندس شناخته مي شود. اين افراد به طور كلي تحليلگران خوبي هستند و مغاير اصول نيستند. به همين دليل ، آنها هميشه مايلند نظريه هاي جديدي را كه از نظر آنها منطقي به نظر مي رسد بپذيرند و خودشان چنين نظريه هايي را مطرح كنند. بيشتر افراد در اين تيپ تفكر ليبرال دارند و به آزادي براي همه اعتقاد دارند و در زندگي ديگران دخالت نخواهند كرد. آنها علاقه كمي به كارهاي اجرايي و فعاليتهاي روزمره دارند و ترجيح مي دهند در محيطي كار كنند كه آزادي عمل آنها را تضمين كند و خلاقيت آنها را به چالش بكشد. آنها معمولاً به دانش و زمينه خود افتخار مي كنند و ترجيح مي دهند درباره ايدئولوژي هاي خود صحبت كنند.

نوابغ نيز اشتباه مي كنند

در سال 1905 ، انيشتين چهار مقاله منتشر كرد كه پايه هاي فيزيك را متزلزل كرد. اين ديد انسان را نسبت به فضا ، زمان ، ماده و قدرت تغيير داد و پايه هاي فيزيك مدرن را بنا نهاد. در همان زمان ، وي در حال تكميل مقطع دكترا بود و به عنوان ممتحن در هزينه هاي اداره ثبت اختراعات سوئيس كار مي كرد. وي بعداً براي تدريس در بسياري از آكادمي ها پذيرفته شد ، اما همه او را رد كردند زيرا از توصيه هاي هنريك وبر كه بسياري از كلاس ها را خراب كرده بود ، به عنوان بخشي از كارنامه خود استفاده كرد. همين مثال نشان مي دهد كه هوش بالاتر همان هوش نيست و افراد باهوش اشتباه مي كنند. با اين حال ، اين رد به او فرصت بيشتري داد تا چهار مقاله خود را در يك مقاله جمع آوري و منتشر كند ، كه در نهايت جايزه نوبل را به دست آورد.

انتهاي پيام