۱۰ نكته در مورد استادان و مدرسان دانشگاه

به گزارش ماه نيوز ، احسان محمدي روزنامه نگار در يادداشتي عصر ايران او نوشت: “من تقريباً بيست سال از عمرم را در دانشگاه گذرانده ام و اين فرصت را داشته ام كه شاگرد اساتيد مختلف در سطوح مختلف تحصيلي باشم و خودم را آموزش دهم. اكثر استادان مي دانند كه من چه مي نويسم. اين خطاب به تعداد كمي كه هنوز در برابر تغيير مقاومت مي كنند و دانش آموزان را خسته مي كنند.

1- نسل جديد پرداخت ، اينترنت پرداختي است. آنها به ابزارهاي آموزشي دسترسي دارند. از YouTube تا Google ، آنها به شما نياز دارند و شما بايد به روز باشيد. پاورپوينت ها و جزوه ها و كتاب هايي كه به عنوان منبع ارائه مي دهيد در صورت به روز نبودن به دانش آموز واگذار مي شود.

2- پس از چند سال ، اكثر دانش آموزان عنوان واحدهايي را كه با شما گذرانده اند فراموش مي كنند ، اما رفتار و شخصيت شما را فراموش مي كنند. من موافقم كه زمان كلاس كوتاه است ، اما اگر فكر مي كنيد كار شما فقط گذراندن كتاب هاي درسي است ، اين يك اشتباه است. از هر فرصتي براي تأثير مثبت بر دانش آموز ، ايجاد اميد و الهام و اشتياق براي يادگيري و زندگي استفاده كنيد.

۳- كتاب را به صورت يك كار كلاسي به زبان انگليسي توزيع مي كند و در ترم بعدي آن را با نام خود به عنوان مترجم منتشر مي كند ، اگرچه معمولاً در هفته پژوهش از شما به عنوان استاد تعريف مي كند ، اما اخلاقي نيست!

4- به دانش آموزان كمك كنيد تا در درسي كه تدريس مي كنيد بهتر از شما باشند. استادي كه عمداً دانش آموزان خود را پايين مي آورد (به ويژه در مقاطع تحصيلات تكميلي) يك استاد شكست خورده است.

5- بعد از كلاس ، حتماً براي دانش آموزان علاقمند وقت بگذاريد. اساتيدي دارم كه از كتابخانه هاي شخصي براي دانش آموزان كتاب آورده اند و حتي گاهي اوقات پول اهدا كرده اند تا دانش آموزان فقير بتوانند تحقيق كنند. اين استادان دوست داشتني ترين فرزندان ايران هستند.

6- ديدگاه جنسيتي هميشه باعث تفرقه در كلاس درس مي شود. در گلزني كه با آرزوهاي خوب كار كرد.

7- “درس معلم غوغاي عشق بود / كودك را روز جمعه به مدرسه آورد” يك حقيقت محض است. معلمي را كه دانش آموز را مجبور به نشستن سر كلاس و با ضرب و شتم و غيبت هاي جدي و غيره كرده است ، با معلمي كه مشتاق حضور دانش آموزان در خارج از كلاس است مقايسه كنيد. تفاوت در جزئيات است.

8- مودب ، ملايم ، خوب آماده و مودب باشيد. اين صندلي از شما به صندلي ديگر و از شما به همان دانش آموزان منتقل شده است. نمره را به چوب و ابزار قدرت تبديل نكنيد. شما به خوبي مي دانيد كه نمرات هرگز ملاكي براي “يادگيري خوب” نيستند. دانش آموزان با استعداد را بيابيد و از آنها حمايت كنيد.

9- دوران تك گويي به پايان رسيده است. يك معلم موفق كسي است كه مشاركت ايجاد كند. اين روش كلاس را از يكنواختي خارج مي كند و به شما امكان مي دهد استعدادها را بهتر تشخيص دهيد. بهترين راه براي شكستن يخ دانش آموزان خجالتي مشاركت است.

10. آموزش هنر است. هر هنرمندي در حال يادگيري است تا آخرين روزي كه خود را خلق كرده است. هيچ كس نيازي به دانستن نشستن روي صندلي استاد ندارد. مخصوصاً سرعت كندن علم. مهارت هاي ارتباطي ، رفتاري و مديريتي خود را تقويت كنيد. “اين به شما ، دانش آموز و كشور كمك مي كند.”

انتهاي پيام